Monday 24 September 2012

ONCE UPON A TIME AS A CULINARY STUDENT


ตอนที่1

ย้อนไปเมื่อประมาณเกือบ6ปีที่แล้ว หลังจากที่ทำงานมาหลากหลายอย่าง แต่ละอย่างก็ไม่ถูกใจสักที และแล้วก็ได้ตัดสินใจอย่างเด็ดขาดทิ้งสิ่งที่ทำทุกอย่าง ณ ตอนนั้น มุ่งหน้าสู่สถาบันสอนทำอาหารของ โรงแรมอันดับ1ของเมืองไทย และเคยเป็นอันดับ1ของโลก10ปีซ้อน ซึ่งก็คือ โรงเรียนการโรงแรม แห่งโรงแรมโอเรียนเต็ล วันแรกของการไปสมัครยังจำได้ดีถึงสถานที่ฝั่งเจริญนคร ความขลังของตัวอาคารซึ่งเป็นบ้านพระยาสมัยก่อน เดินเข้าไปซื้อใบสมัครซึ่งไม่เคยคิดว่าจะมีคนสมัครเป็นร้อยๆคน ซึ่งแต่ละสาขารับเพียงแค่15คนเท่านั้น โดยจะมี สาขาครัวไทย สาขาครัวนานาชาติ สาขาเบเกอรี่ และอีก2-3สาขา เท่ากับว่าใน 1รุ่น จะรับเต็มที่แค่ึ75คนเท่านั้น ตอนนั้นก็เกิดอาการหวั่นไหวคิดในใจแล้วว่าไม่ได้แน่ ถามว่าทำอาหารเป็นมั้ย ทำเป็น แต่ไม่ได้เก่งกาจอะไรเลย พอถึงวันสอบก็สอบฝั่งโรงแรมในห้อง รอยัล บอลรูม --โอ้ยยยตายยย นี่มันเกือบ300คนนะ จะเอาอะไรไปสู้เค้า ใช้เวลาสอบ1วัน และรออีก1อาทิตย์ สำหรับการประกาศผล หลังจากกลับมาก็ทำใจ คิดละว่าไม่ได้แน่ พอ1อาทิตย์ผ่านไป ก็ไปดูผล เหมือนกับสอบเอนทรานซ์เป๊ะ ไปไล่ดูชื่อตามกระดาษที่ติดอยู่บนฝาประตูของบ้านทรงไทยสมัยเก่า ดูไปดูมา อุ๊ย นี่มันชื่อชั้นนิ ดีใจมากกกก ในที่สุดความฝันที่จะได้เรียนทำอาหารก็เป็นจริงขึ้นมาซักที -- แต่ยังไม่หยุดแค่นั้น ต้องผ่านด่านสัมภาษณ์ กับครูใหญ่ของโรงเรียนก่อน ซึ่งในเวลานั้นครูใหญ่ที่นี่ คือ 
คุณวีรศักดิ์ ชุณหจักร หรือ พี่อิ่ม ซึ่งเป็นทั้งครูใหญ่และผู้อำนวยการฝ่ายทรัพยากรบุคคลของโอเรียนเต็ล
พอถึงคิวเราเข้าไปสัมภาษณ์ เค้าถามมา เราก็ตอบไป แต่พอดีว่าเป็นคนค่อนข้างตรงพอสมควร หลังจากที่คุณอิ่มถามจนสมใจอยากแล้ว คุณอิ่มพูดตบท้ายว่า "เธอดูเป็นคนไม่ยอมคนนะ" วินาทีแรกตาม สันดานก็โต้กลับทันทีอย่างสุภาพว่า "ก็คงต้องว่าไปตามถูกผิด เพราะถ้าเราถูกก็คงจะไม่ยอมแน่นอน"
พอพูดเสร็จปุ๊ป สติกลับมา คิดในใจว่า คงได้หาที่เรียนใหม่แน่นอน แต่ผิดคาดทางโรงเรียนโทรมาหาอีก2วันให้หลัง บอกให้มาจ่ายตังค์และลงทะเบียนได้เลย ---  และแล้ว  ก็มาถึงชีวิตของนักเรียนในครัว วันแรกที่เดินเข้ามา -- โหยยย ไรเนี่ยทางเดินซับซ้อนซ่อนเงื่อน อย่างกับเขาวงกต แค่เดินหาห้องเบิกชุดก็สายละ และอีกอย่างได้อยู่คลาสเช้าซึ่งต้องมาถึงโรงแรมตี5 สติยังมาไม่ครบเล๊ยยย พอเปลี่ยนชุดเสร็จ ก็ลงครัว ครัวแรกที่ได้อยู่คือครัวเมน เป็นครัวหลักและใหญ่สุดของโรงแรม พอเจอหน้าเชฟปุ๊ป คำถามแรก ที่เชฟถามคือ เธอแต่งตัวอะไรของเธอ ผ้ากันเปื้อนหลุดๆผูกไม่เท่ากัน ผ้าพันคอดันเอาไปโพกหัว เอิ่มม ก็ไม่รู้นิ เชฟก็สอนสิ เป็นไงล่ะ ปากดีตั้งแต่วันแรกพบ...

หลานเราเอง ชื่อ พัตเตอร์

No comments:

Post a Comment