Monday 24 September 2012

Memories


Memories

มนุษย์เกิดมาพร้อมกับ ROM & RAM กี่กิ๊กกะไบท์ อันนี้ไม่มีใครทราบ แต่ที่แน่ๆ มันมากมายมหาศาลมากกว่า ROM & RAM ใน Iphone 5 ที่คนกำลังบ้าอยากได้กันอยู่นี้แน่ๆ  แล้วมันก็ทำงานแปลกๆ ตรงที่มันชอบผลุบๆ โผล่ๆ ขึ้นมาเองโดยที่บางทีก็ไม่ได้สั่ง 

พูดถึงความจำนี่มันก็แปลกดี ทำให้คนเรายิ้ม หัวเราะ หรือ ทำให้ร้องไห้ฟูมฟายก็ได้ น่ากลัวดีแท้  บางทีคิดถึงอดีตสวีทโมเม้นท์ก็เดินอมยิ้มอยู่คนเดียวราวกับคนบ้า แต่ถ้ากำลังคิดถึงเรื่องที่เพิ่งถูกเพื่อนสนิทมาแย่งผู้ชายไปต่อหน้าต่อตามาก็ปรี๊ดแตกขึ้นมาได้ทันทีเหมือนกัน

ที่ประหลาดคือความทรงจำเรื่องเดียวกันบางทีก็ทำให้ยิ้ม แต่บางครั้งก็ทำให้ร้องไห้  เปรียบคนที่กำลังมีความรัก ถ้าความทรงจำอันแสนหวานที่เคยร่วมกรวดน้ำคว่ำขันทำกันมา มันโผล่ขึ้นมาล่ะก็นั่งยิ้มอยู่ได้เป็นวันๆ เลยเชียว แต่ลองถ้าเพิ่งจะอกหักโดนสามีเททิ้งมาหมาดๆ บิดยังไม่ทันจะแห้งดี ความทรงจำที่เคยว่ามันแสนหวานอันเดียวกันนี้ มันก็สามารถทรานส์ฟอร์มตัวเองเป็นหอกพรวดขึ้นมาทิ่มๆๆๆ ลงไปครบทั้งสี่ห้องหัวใจได้เหมือนกัน

มนุษย์ไม่ใช่เครื่องมืออิเลคโทรนิคที่จะสามารถไปเพิ่ม ลด ลบ หน่วยความจำได้ มันเป็นไปของมันเองตามธรรมชาติ  อยู่แต่ที่เราแล้วล่ะ ที่จะมีวิธีรับมือกับความทรงจำพวกนี้ยังไง อันที่จริงความทรงจำมันไม่ได้เกิดขึ้นมาพร้อมกับความสุขหรือความทุกข์ เราต่างหากที่เป็นคนเลือกที่จะจดจำเรื่องราวต่างๆ นั้นไว้ด้วยความสุข หรือความทุกข์ 


Anatta


1 comment: